பஞ்சேந்திரியா - கலைஞர் வீட்டு தரிசனமும், எட்டு ரூவா இட்லியும்

2004 காலக்கட்டங்களில் சென்னையில் பாச்சிலராக தங்கியிருந்த போது ஈக்காட்டுத்தாங்கலில் ஹீரோ ஹோண்டா ஷோரூம் பக்கத்து சந்தில் உள்ள கையேந்திபவனில் தான் தினமும் நாஷ்டா துன்னுவேன்.

என்னுடன் எனது அறை நண்பர்கள் எல்லோரும் காலை எட்டு மணிக்கு அங்கு ஜமா கூடுவோம். ஒவ்வொருவருக்கும் தனித்தனி அக்கவுண்ட். நான் இரண்டு இட்லி, இரண்டு வடை சாப்பிடுவேன். ரெகுலர் சாப்பாடு அதுதான். தினம் ஒரு மெனு என மாற்றமெல்லாம் இருக்காது.

இரண்டு இட்லி, இரண்டு வடைக்கு எட்டு ரூபா. என்னடா இது எட்டு ரூபா காலை சாப்பாட்டுக்கே ஆகிறதே என்று யோசித்து இதை விட விலை குறைவாக கடை இருக்குமா என தேடினோம். ஓரளவுக்கு சுகாதாரமாக இதை விட குறைந்த விலைக்கு வேறு கடை அந்த ஏரியாவில் சிக்கவில்லை.

இன்று காலை வீட்டில் சமைக்கவில்லை. வேலைக்கு போகும் போது கேரேஜ் ஸ்டேசன் எதிரில் இட்லி விற்கும் அம்மாவிடம் இட்லி பார்சல் வாங்கினேன். ஒரு இட்லி எட்டு ரூபா.

நான் சொல்றதுக்கு ஒன்னுமில்லை. இனி பாச்சிலர் பாடு அவ்வளவு தான்.

------------------------------------------------------------------

நம்ம டிபார்ட்மெண்ட் தான்

-------------------------------------------------------

சில விளம்பரங்கள் கண்ணில் ஒற்றிக் கொள்ளும் போல் இருக்கும். சப்ஜெக்ட்டும் கண்ணியமாக இருக்கும். விளம்பரங்களில் வித்தியாசமாக செய்கிறேன் என்று சிலர் அபத்தங்களாக எடுத்து தள்ளியிருப்பார்கள்.

உதாரணத்திற்கு தனுஷ் நடித்த சென்டர் ப்ரஷ் விளம்பரம். அதே போல் நேற்று எப்எம்மில் ஒன்று கேட்டேன். கடுப்பாகி விட்டது. ஏண்டா உங்க அலப்பறைக்கு ஒரு அளவே கிடையாதா.

விளம்பரத்தை உன்னிப்பாக கவனிக்கவும்.

அப்பா  : என்னம்மா உன் கல்யாணத்திற்கு செலவுகள் கச்சிதமா இருந்ததா

மகள் : ஆமாம்ப்பா, என் கணவர் வீட்டில் எல்லாரும் அசந்துட்டாங்க, முக்கியமா ஏசி தாம்ப்பா.

அப்பா  : அதுக்காத்தான் பாத்துப் பாத்து கேரியர் ஏசி வாங்கினேம்மா

மகள் : கேரியர் ஏசி போட்டதுனாலதாம்ப்பா மாப்ள சில்லுன்னு குஷியாகி என்னை சீக்கிரமாகவே கேரியிங் ஆக்கிட்டாருப்பா.

டேய் டேய் விளம்பரதாரர்களா நல்லாயிருங்கடா.

-------------------------------------------------------

இவுக ஜப்பான்ல பொறந்துருக்கலாம்

------------------------------------------------------

ஒரு மருத்துவ வேலையாக நான், அம்மா, வீட்டம்மா எல்லாரும் காரில் மயிலாப்பூர் சென்றிருந்தோம். சென்ற மாதம் இதே போல் ராதாகிருஷ்ணன் சாலையில் போகும் போது அம்மாவிடம் இங்கு தான் ஜெயலலிதா வீடு இருக்கிறது. இங்கு தான் கலைஞர் வீடு இருக்கிறது. என்று வழியை காட்டிச் சென்றிருந்தேன். 

என் குடும்பமே அதிதீவிர திமுக ஆதரவாளர்கள் தான். அப்பா வழி சித்தப்பன்கள் முதல், அம்மா வழி மாமன்கள் வரை. அம்மாவுக்கு கலைஞர் வீடு அந்த இடத்திற்குப் பக்கத்தில் தான் இருக்கிறது என்று தெரிந்த பிறகு என்னை அவர் வீட்டு வழியாக அழைத்து செல்லும்படி நச்சரிக்க ஆரம்பித்து விட்டார்கள். 

நானே இப்ப சுத்தமாக திமுகவிலிருந்து விலகி வந்து அரசியல் துறவறமும் பூண்டு விட்டேன். இப்ப வந்து அங்கெல்லாம் போறதுக்கு கொஞ்சம் சங்கோஜமா இருந்தது. இது வேற எதிர்க்கட்சிக்காரனுக்கு தெரிஞ்சா என்னைப் பத்தி என்ன நினைப்பான்னு யோசனையாகவும் இருந்தது.

அம்மா கெஞ்ச ஆரம்பித்து விட்டார். இதற்கு பிறகு தர்க்கம் பண்ணினால் நன்றாக இருக்காது என்று தயக்கத்திற்கு பிறகு வண்டியை கோபாலபுரத்திற்கு விட்டேன். கலைஞர் வீடு வந்ததும் வண்டியை நிறுத்தச் சொல்லி அம்மா இறங்கி பார்த்து விட்டு வீட்டின் முன்பு போட்டோவும் எடுத்துக் கொண்டார்கள்.

நான் காரை விட்டு இறங்கவேயில்லை. எல்லாம் முடித்து அம்மா வண்டியில் ஏறியதும் ஊருக்கு போன் பண்ணி அப்பா, மாமாக்கள், அத்தைகள் எல்லாருக்கும் கலைஞர் வீட்டு முன்பு நின்று போட்டோ எடுத்துக் கொண்டதையும் வீட்டை நேரில் பார்த்ததையும் பெருமைப்பட சொல்லிக் கொண்டு இருந்தார்.

இது போன்ற அப்பாவி திமுக ஆதரவாளர்கள் தான் திமுகவின் பலமே. நான் திமுக தலைமையின் பச்சோந்தித்தனத்தை சொல்லி அம்மாவை திருத்தவும் முடியாது. புரிந்து கொள்ளும் மனநிலையும் அவர்களுக்கு கிடையாது. எப்பவும் எங்க வீட்டில் நான் மட்டும் தான் தனி. என்னைத் தவிர எல்லா ஓட்டுக்களும் திமுகவுக்கு தான். 

வௌங்கிடும்.

ஆரூர் மூனா