எதிர் நீச்சலுக்கு இனிமே போக மாட்டேன்.

படம் பார்க்கிறதுக்கு ஒரு குடுப்பினை வேணும் போல. முதல் நாள் பார்க்க வேண்டிய படமான எதிர்நீச்சல், சில பல காரணங்களால் போக முடியவில்லை. ஆனாலும் மறுநாள் முயற்சித்தேன். அன்று பார்த்து 4 ரயில்பெட்டிகள் கூடுதலாக கொடுத்து பெண்டு நிமிர்த்தி விட்டார்கள். நேற்றும் முடியவில்லை.

சரி இன்றாவது போவோம் என்று நினைத்திருந்தேன். அதற்கேற்றாற் போல் இன்று எங்கள் ஏரியாவில் ஷட்டவுன். மாலை 5 மணி வரை கரண்ட் வராது. அது வரை வீட்டில் வியர்வையில் குளித்துக் கொண்டு இருக்கவும் முடியாது.

எப்படியாவது பார்த்து விட வேண்டும் என்று காலையிலேயே முடிவு செய்து விட்டேன். காலையில் ஒரு வேலையாக மருத்துவமனை செல்ல வேண்டியிருந்தது. போன வேலை 1 மணிக்கு முடிந்து விடும் அதன் பிறகு சினிமாவுக்கு போகலாம் என்று எண்ணியிருந்தேன்.

வேலை இழுத்துக் கொண்டு முடியவே 1.30 மணியாகி விட்டது. பிறகு அருகில் இருந்த அபிராமி மாலுக்கு சென்றேன். இவ்வளவு பெரிய திரையரங்கில் பிக்காளி பயலுவ டெம்ரவரி பார்க்கிங் வைக்க மாட்டேங்கிறானுவ. கேட்டா வெளியில் நிறுத்த சொன்னானுங்க. வெளியில் நிறுத்தினால் நோ பார்க்கிங்கில் வண்டியை தூக்கிக் கொண்டு போய் விடுவார்கள்.

வேறு வழியில்லாமல் 20 ரூவாய் கொடுத்து பார்க்கிங் போட்டு மாலுக்குள் நுழைந்து முதல் மாடியில் டிக்கெட் எடுக்கச் சென்றால் ஹவுஸ்புல். பயங்கர கடுப்பு, பார்க்கிங்கிற்காக 20 ரூவாய் பணால்.

சரி 3 மணிக்காட்சிக்காக சங்கம் திரையரங்கிற்கு செல்வோம் என தலை சுற்றி மூக்கைத்த தொடுவது போல அபிராமியிலிருந்து கெல்லீஸ் வந்து சுற்றிக் கொண்டு ஹால்ஸ் ரோட்டுக்கு முன்பு உள்ள ரோட்டில் திரும்பி பூந்தமல்லி நெடுஞ்சாலைக்கு வந்து திரையரங்கிற்கு சென்று கேட்டால் அங்கேயும் ஹவுஸ் புல்.

பிறகு அக்கம்பக்கம் என இன்னும் சில பல தியேட்டர்கள் சென்று அலைந்தும் டிக்கெட் கிடைக்கவில்லை. ஒழுங்காக நான் அயனாவரத்திலிருந்து கிளம்பி கொளத்தூர் வந்திருந்தால் கங்காவில் டிக்கெட் கிடைத்திருக்கும். கொஞ்சம் தூரம் கூடுதலாக சுற்றி வர சோம்பேறித்தனப்பட்டு பக்கத்தில் சுற்றியதற்கு இரண்டு மணிநேரம் சுற்றியும் டிக்கெட் கிடைக்கவில்லை.

இடையில் சுய பச்சாதாபம் வேறு. எப்பொழுதாவது படம் பார்க்கிறவனுங்களுக்கு எல்லாம் டிக்கெட் கிடைக்கிறது. வாரம் மூன்று சினிமா பார்த்து மாதம் 2000 ரூபாய் டிக்கெட்டிற்கு மட்டும் செலவு செய்யும் எனக்கு இன்று இந்த படத்திற்கு கிடைக்கவில்லை. இனிமேல் இந்த படத்தை பார்க்கக் கூடாது என்று முடிவு செய்து விட்டேன்.

பசித்தது போகும் வழியில் சாப்பிட்டுக் கொள்ளலாம் என்று பார்த்துக் கொண்டே வந்தால் தாஸப்பிரகாஷ் அருகில் கிருஷ்ணா ஸ்வீட்ஸின் கோகுலம் உணவகம் வந்தது. சாப்பிடச் சென்றால் இனிமேல் இந்தக் கடைப் பக்கமே வரக்கூடாது என்று நினைக்கும் அளவுக்கு சுகாதாரம் மற்றும் சர்வீஸ்.

தெண்டத்துக்கு மினி மீல்ஸ் என்ற வஸ்துவுக்கு 70 ரூவாய் அழுது விட்டு வீட்டுக்கு திரும்பி 5 மணி வரை வியர்வை மழையில் நனைந்து கொண்டு இருந்தேன். இன்றைய நாளைப் போல் இன்னொரு நாளும் அமைந்தால் நானும் அதிதீவிர பாக்கியசாலி தான்.

ஆரூர் மூனா செந்தில்