அட்டகத்தி காதல் மன்னன்கள்

பெண்கள், ஈர்ப்பு, சைட், காதல் இந்த வார்த்தைகளுக்கு அர்த்தம் புரியத்துவங்கும் பதின் வயதில் இருந்து தொடங்கும் நமது காதல் அனுபவங்களுக்கு முடிவே இருப்பதில்லை. சற்று ஆசுவாசமாக அதனை பின்நோக்கி அசைபோட்டால் கூட சுகமாகவே இருக்கிறது.

எனக்கு விவரம் தெரிந்து 14 வயதில் எங்கள் வீட்டுக்கு எதிர் வீட்டில் இருந்த சரளா என்ற பெண்ணைத்தான் சைட் அடிக்க ஆரம்பித்தோம். நான் என்றால் நான், சண்முகம் மற்றும் கணேசன் ஆகிய நண்பர்கள். எல்லோருக்கும் அது தான் முதல் அனுபவம். நாங்கள் சிறுவயதில் இருந்தே நண்பர்கள்.

நாங்கள் ஹாக்கி பிளேயர்கள். அவள் கோகோ பிளேயர். நாங்கள் எங்கள் பள்ளியில் பயிற்சி எடுத்துக் கொண்டு இருக்கும் போது அவர்கள் வேலுடையார் மேல்நிலைப்பள்ளியில் பயிற்சி எடுத்துக் கொண்டு இருப்பார்கள்.

கிடைக்கும் இடைவெளியில் நானும் கணேசனும் சைக்கிளில் சென்று அவளை சைட் அடித்துக் கொண்டு இருப்போம். அது வரை அந்தபெண் யாருக்கு என்று எங்களால் முடிவுக்கு வர முடியவில்லை.

யாருக்கு முடிவாகிறதோ மற்றவர்கள் விலகிவிட வேண்டும் என்ற எழுதப்படாத புரிந்துணர்வு ஒப்பந்தத்துடன் எங்களது முயற்சி ஒரே சைக்கிளில் தொடங்கியது. மூவரும் ஒரே சைக்கிளில் ஒரே பெண்ணைத் தேடி ஒரே முயற்சிக்காக.

இரண்டு மாதங்கள் அலைந்து திரிந்து சைட் மட்டுமே அடித்தோம். ஒரு வார்த்தை கூட பேசியதில்லை. ஒரு நாள் சைக்கிளில் வேகமாக வந்த கணேசன் வெற்றி வெற்றி என்று கர்நாடக காங்கிரஸைப் போல் கூவிக் கொண்டே வந்தான்.

பெரிய கோவில் மேல கோபுரம் அருகில் சரளாவுடன் "எங்க போறீங்க" என்று பேசி விட்டதாக அன்று முழுவதும் வெற்றிச் சின்னத்துடன் திரிந்தான். அந்த வார்த்தையைக் கூட கேட்க தைரியமில்லாமல் சோகத்துடன் பிஜேபியைப் போல் இருந்தேன்.

இரண்டு நாட்களுக்கு பிறகு அவளை வேறொரு பையனுடன் பெரிய கோவில் உள்ளே சாயரட்சை பூஜையில் சரளாவைப் பார்த்தோம். மூவருக்கும் ஒரே நேரத்தில் இதயம் வெடித்து சிதறியது. கடைசி வரை நான் அவளிடம் ஒரு வார்த்தை கூட பேசவில்லை என்பது எனக்கு மட்டும் கூடுதல் வருத்தம்.

இந்த கட்டுரையின் முதல் அட்டக்கத்தி நான் தான். பிறகு என்னைப் போல் வெத்தாய் திரிந்த இன்னும் இரண்டு நண்பர்களைப் பற்றி சொல்கிறேன். படித்து பரவசமடையுங்கள். அந்த சம்பவத்திற்கு பிறகு ரொம்பகாலம் நான் எந்த பெண்ணிடமும் காதலை சொல்ல முயற்சிக்கவே இல்லை. சைட் அடிப்பதுடன் சரி.

அப்ரெண்டிஸ்  காலத்தில் என் நெருங்கிய நண்பன் ஆனந்த் இருந்தான். அவனுக்கு ஓரு ராசி ஜெ என்று எழுத்தில் பெயர் தொடங்கும் பெண்களையே காதலித்து வந்தான். கடைசிவரை ஒரு ஜெ கூட அவனை திரும்பிப் பார்க்கவில்லை என்பது வேறு விஷயம். ஆனால் எந்த சந்தர்ப்பத்திலும் அவன் முயற்சியை கைவிடவே இல்லை.

முதலில் அவன் சைட் அடித்தது ஜெஸ்ஸி என்ற பெண்ணைத் தான். ஜெஸ்ஸி அவன் வழக்கமாக செல்லும் சர்ச்சில் தான் பிரார்த்தனை செய்ய வருபவள். ஆனந்த்துடன் ஒவ்வொரு ஞாயிறும் ஜெஸ்ஸியை சைட் அடிப்பதற்காக மட்டும் எங்களுடன் கிரிக்கெட் விளையாடுவதை விட்டு சர்ச்சுக்கு செல்வான்.

ஆறுமாதம் வரை பையன் வேடிக்கை தான் பார்த்து இருக்கிறான். ஒரு நாள் அவள் தன் அண்ணனுடன் வந்து என்னை காதலிக்கிறாயா என்று கேட்க பயந்து போய் பே பே என் முழித்து சைக்கிள் எடுத்து ஐசிஎப் கிரவுண்ட்டிற்கு வந்து விட்டான்.

அந்த சமயம் அவன் சற்று உஷாராக இருந்திருந்தால் கூட காதலில் விழுந்திருப்பான். பிறகொரு நாளில் தான் தெரிய வந்தது, அண்ணனின் சம்மதத்துடன் காதலை சொல்ல ஜெஸ்ஸி வந்திருந்தாள் என்பது.

அந்த காதலை விட்டு சில நாட்கள் விலகியிருந்த பிறகு எங்கள் பேட்ச்சில் மற்றொரு டிப்பார்ட்மெண்ட்டில் படித்த ஜெயஸ்ரீயை சைட் அடிக்க ஆரம்பித்தான். பிறகு அவளுக்காக உருகி உருகி கவிதைகள் எழுத ஆரம்பித்தான். கவிதைகள் மொக்கையாக இருந்தது வேறு விஷயம்.

ஒரு காதலர் தினத்தன்று சரியான முன்திட்டமிடலுடன் பேருந்து நிறுத்தத்தில் நின்றிருந்தான். கையில் காதலை சொல்லும் கார்டு. சற்று தள்ளி ஒரு மரத்தின் பின்னால் நானும் ஏழுமலையும் நின்றிருந்தோம் என்ன நடக்கப் போகிறது என்ற எதிர்பார்ப்புடன்.

போன முறை கோட்டை விட்ட ஆனந்த் இந்த முறை தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு கார்டை கொடுத்தான். வாங்கிப் பார்த்த ஜெயஸ்ரீ கேட்ட கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்ல முடியாமல் தலையை தொங்கப் போட்டுக் கொண்டே வந்தான். வந்தவன் சம்சாவும் டீயும் வாங்கிக் கொடுத்து டிரீட் கொடுத்தான்.

அது வரை எதுவும் பேசாத ஆனந்த் பிறகு தான் சொன்னான் ஜெயஸ்ரீ கழுவிக் காறித் துப்பியதை. பேருந்து நிறுத்தத்திற்கு வந்தவள் கேட்ட கேள்விகள் "உன்னிடம் சைக்கிள் தான் இருக்கிறது, என்னை பைக்கில் அழைத்து வெளியில் செல்ல முடியுமா, என்னை காபி ஷாப்பிற்கு அழைத்து செல்ல முடியுமா, என்னை ஷாப்பிங்கிற்கு அழைத்து செல்ல முடியுமா".

அவள் மறுத்ததை கொஞ்சம் கூட பொருட்படுத்தவே இல்லை. காதல் தோல்வியை இவ்வளவு சாதாரணமாக எடுத்துக் கொண்டவனை இப்போது தான் பார்த்திருக்கிறேன். அடுத்த சில மாதங்களில் ஜெமி என்ற மற்றொரு பெண்ணை அவன் காதலிக்க முனைந்தது தான் இதில் பெரிய காமெடி.

இதைத் தாண்டி ஒரு அட்டகத்தி இருக்கிறான். அவன் பெயர் அசோக், என்னுடன் ரயில்வேயில் பணிபுரிகிறான். ஸ்ரீபெரும்புதூரிலிருந்து தினமும் வருகிறான். முன்னவன் ஜெ ஸ்பெசலிஸ்ட் என்றால் இவன் டீச்சர் ஸ்பெசலிஸ்ட். மனதிற்குள் குட்டி கமலஹாசன் என்ற நினைப்பு.

எப்பொழுதும் லவ் மூடிலேயே இருப்பான். இதற்கு முன்பு மாமன் பொண்ணுகளை எல்லாம் காதலிச்சி ஓய்ந்து போய், இப்பொழுது கூட ஒரு டீச்சரை தான் காதலித்துக் கொண்டு இருக்கிறான். இவனது மாமன் பொண்ணுங்கள் எல்லாம் டீச்சர் என்பது இதில் கூடுதல் விசேசம்.

காதலியிடம் போன் பேசிப் பேசி போனில் சார்ஜ் தீர்ந்து போனவர்களைத் தான் நீங்கள் பார்த்து இருப்பீர்கள். ஆனால் அசோக் எப்படிப்பட்டவன் என்றால் எக்ஸ்ட்ராவாக ஒரு பேட்டரியை புல் சார்ஜூடன் வைத்து இருப்பான். ஒரு பேட்டரி சார்ஜ் தீர்ந்ததும் மற்றொரு பேட்டரியைப் போட்டு அது தீரும் வரை பேசும் அதி சாமர்த்தியசாலி.

இன்னும் கூடுதலாக சொல்லலாம், ஆனால் இந்த பதிவை அசோக் படித்து விட்டு வந்து நாளை என்னிடம் சண்டை போட வாய்ப்புள்ளதால் இத்துடன் கதம் கதம்.

ஆரூர் மூனா செந்தில்