மரியான் - சினிமா விமர்சனம்

ஆப்ரிக்க கடத்தல்காரர்களிடம் தனுஷூம் ஜெகனும் மாட்டி பசியில் துடித்துக் கொண்டு இருக்கும் போது பனிமலர் ஜெகனுக்கு சோறு போடு அப்படின்னு சொல்லுவார். ஒரு நிமிஷம் பதறிட்டேன் அடடா மயக்கம் என்ன, 3 வரிசையில் அடுத்த மனநலம் பாதிக்கப்பட்ட கதாபாத்திரம் தனுஷூக்கு என்று.

ஆனால் அது கற்பனை காட்சி என்ற போது அப்பாடா என்று இருந்தது. அது போல் டிரெய்லரில் சிறுத்தையிடம் மாட்டிக் கொள்வது போல் ஒரு காட்சி இருந்தது. சரியான ஆக்சன் பேக் என்று நினைத்துக் கொண்டு இருந்தேன். ஆனால் அதுவும் கற்பனை என்னும் போது அடச்சே என்று ஆகிவிட்டது.

இப்படி இரண்டு மனநிலையும் கலந்த விதத்தில் தான் படம் அமைந்துள்ளது. மிகச்சிறப்பான படம் என்று கொண்டாடவும் முடியாது. மொக்கைப்படம் என்று ஒதுக்கி வைக்கவும் முடியாது. கொஞ்சம் மாஸ், நிறைய கிளாஸ் கலந்த படம் இது.

படத்தின் முதல், மிகப்பெரும், ஆகச்சிறந்த பலம் சந்தேகமில்லாமல் ஏ.ஆர்.ரகுமான் தான். பாடல்கள் அனைத்தும் ஏற்கனவே கேட்டுப் பழகியிருந்ததால் பார்க்கும் போது அதற்கு ஏற்ப கொஞ்சம் கூட குறையில்லாமல் படமாக்கப்பட்டு இருக்கிறது.

தென் மாவட்டத்தில் உள்ள ஒரு கடலோர கிராமத்தில் வசிக்கும் மீனவர் மரியான். அவர் அதே கிராமத்தில் வசித்து தன்னுடன் மீன்பிடித்து வரும் சலீம்குமாரின் மகள் பனிமலரை(பார்வதி) காதலிக்கிறார். அதே ஊரில் உள்ள ரவுடியிடம் சலீம் கடன் வாங்கியிருப்பதால் பணத்திற்கு பதில் பனிமலரை திருமணம் செய்து கொடுக்கும்படி ரவுடி கட்டாயப்படுத்துகிறார்.

அவரிடம் சண்டை போடும் தனுஷ் பணத்திற்காக இரண்டு ஆண்டுகள் கான்ட்ராக்ட்டில் ஆப்பிரிக்காவில் உள்ள சூடானுக்கு செல்கிறார். இரண்டு வருடம் வேலை முடிந்து வீட்டுக்கு திரும்பும் நேரம் அங்குள்ள கொள்ளையர்களால் தனுஷூம் அவருடன் வேலை பார்த்து வரும் ஜெகனும் கடத்தப்படுகிறார்கள்.

தனுஷ் அந்த கொள்ளையர்களிடம் இருந்து தப்பித்தாரா, பார்வதியை கைப்பிடித்தாரா என்பதே மீதிக்கதை.

தனுஷ் நடிப்பில் எங்கோ எங்கோ எங்கெங்கோ போய் விட்டார். இனி அவர் நடிப்புக்கு தீனி கொடுக்க இயக்குனர் ரூம் போட்டு யோசித்து தான் கதாபாத்திரத்தை உருவாக்க வேண்டும் போல. இனிமேல் தனுஷை பாராட்டவெல்லாம் வேண்டாம். வந்தார் சென்றார் என்றாலே அது சிறந்த நடிப்பு என்றே பொருள்படும்.

பனிமலராக பார்வதி, பூ படத்தில் நடித்த சாயலோ வசன உச்சரிப்போ அழுகையோ ஒரு துளி கூட இந்த படத்தில் எட்டிப் பார்க்கவில்லை. எல்லாமே புதுசா இருக்கு. இது போல் நடிப்பில் வித்தியாசம் காட்டும் கதாநாயகிகள் தான் தமிழுக்குத் தேவை. ப்ராம்ப்ட் கொடுத்து நடிக்கும் மைதா மாவுகள் அல்ல.

சலீம் என்ற மகா கலைஞனை சும்மா வெறுமனே டம்மி கதாபாத்திரத்தை கொடுத்து வீணடித்திருக்கிறார்கள். அது போல் அவருக்கு தலைவாசல் விஜய்யின் டப்பிங்கும் பொருந்தவில்லை. ஒருவேளை இதற்கு முன்பு நான் அவரின் சொந்த குரலை கேட்டு கேட்டு பழகியதால் இருக்கலாமோ என்னவோ.

உமா ரியாஸ் மெளனகுரு படத்தில் மிக இயல்பாக நடித்து அசத்தியிருப்பார். ஆனால் இந்த படத்தில் நடிப்பது போல் இன்னும் இரண்டு படங்களில் நடித்தால் காணமல் போயிருப்பார். மேக்கப்பும் வாயை சுழித்துக் கொண்டு தப்புத்தப்பாக நெல்லை ஸ்லாங் பேசுகிறேன் என்று கொன்று எடுக்கிறார்.

படத்தில் காமெடியன்கள் அறியப்படுபவர்கள் அப்புக்குட்டியும் ஜெகனும். ஆனால் இருவருமே படத்தில் சீரியசான கதாபாத்திரத்தில் வந்து செத்துப் போகிறார்கள். அதற்கு அவர்கள் எதற்கு என்று தான் புரியவில்லை. சொல்லுங்கண்ணே சொல்லுங்க இமான் அண்ணாச்சி சொல்லிக் கொள்வது போல் கதாபாத்திரத்தில் நடித்துள்ளார்.

மொத்தத்தில் படம் மிகச்சிறந்த வெற்றியும் பெறாது. படுதோல்வியும் கிடையாது. தனுஷூக்கு இந்த படத்திற்காக சில விருதுகள் உறுதி. ஆவரேஜ் படம். ஒரு முறை பார்க்கலாம்.

ஆரூர் மூனா செந்தில்

டிஸ்கி : எங்கள் ராஜகுரு அறிவுரையின்படி இனி சினிமாவுக்கு போன கதைகள் விமர்சனத்தில் இடம் பெறாது. யார் அந்த ராஜகுருன்னு எல்லாம் கேக்கப்பிடாது. முடிஞ்சா கண்டுபிடிச்சிக்கங்க.